فکر اینکه تو بیای و من نباشم
خواب و  از چشای عاشقم میگیره
تازه باورم شده تموم دنیا
پیش آرزوی من خیلی حقیره
یاد لحظه رسیدنت میوفتم
  خنده تلخی روی لبام  می شینه
حاضرم دار و ندارم رو ببخشم
  تا که چشمام روی ماه تو  ببینه
تو همون ستاره پوشی که هنوز
جمعه هامو  گریه بارون میکنه
نگو شاید به نگاهت نرسم
  حتی فکرش من و داغون میکنه