چهارده سال است که می خندی در این قاب.. هنوز جوان مانده ای...!
چهارده سال است که می گریم بر این قاب ..چه قدر پیر شده ام...!

جوون تر که بودم یکی عاشقم بود
من و که نمی دید دلش می گرفت زود
می گفت خیلی وقته دلم پا به پاته
می گفت هر جا باشی نگاهم به راتــه
منم بچه بودم دلم پر پرش شد
بهش ایـــن و گفتم اونم بـــاورش شد
خلاصه نشستیم یه رویا کشیدیم
واسه زندگیمون چه خوابایـــی دیدیم
به هم قـــــول دادیم که با هم بمونیم
تا هر جا که می شه تا هر جا بتونیم

اي همه آرامشم از تو پريشانت نبينم
چون شب خاكستري سر در گريبانت نبينم

اي تو در چشمان من يك پنجره لبخند شادي
همچو ابر سوگوار اين گونه گريانت نبينم

اي پر از شوق رهايي رفته تا اوج ستاره
در ميان كوچه ها افتان و خيزانت نبينم

مرغك عاشق كجا شد شور آواز قشنگت
در قفس چون قلب خود هر لحظه نالانت نبينم

عشق ماندگار نیست... ولی ماندگار عشق است

من يک شکلات گذاشتم توي دستش .او يک شکلات گذاشت توي دستم .
من بچه بودم . او هم بچه بود. سرم را بالا کردم او هم سرش را بالا کرد . ديد که مرا ميشناسد .
خنديدم . گفت :« دوستيم ؟ »
گفتم : «دوست دوست »
گفت : « تا کجا؟‌»
گفتم : دوستي که « تا » ندارد !.
گفت : « تا مرگ ! »
خنديدم و گفتم : « گفتم که تا ندارد ! »
گفت : « باشد ، تا پس از مرگ !‌»‌
گفتم :‌« نه نه نه ، تا ندارد »

میگن کلاغ ها خبرچین اند ، پس چرا خبر دلتنگی منو به تو نمیدن ؟

دلم را در غمت کردم ز هر ویرانه ویرانتر / چو دیدم دوست میدارد دلت دل های ویران را .

رادیات قلب من از عشق تو آمد به جوش ، گر نداری باورم بنگر به حال آمپرم !

همیشه هرجا که رفتم آخر جاده تو بودی / اون که با دلخستگی هایش دل به من داده تو بودی .

در کنج دلم عشق کسي خانه ندارد
کس جاي در اين خانه ويرانه ندارد

دل را به کف هر که دهم باز پس آرد
کس تاب نگهداري ديوانه ندارد

گفتم مه من از چه تو در دام نيفتي ؟
گفتا چه کنم دام شما دانه ندارد

در بزم جهان جز دل حسرت کش ما نيست
آن شمع که مي سوزد و پروانه ندارد

حرف هایت همه را شنیدم

بوی خوب احساس را از آنها حس کردم

همه بر دلم نشست و عشق دوباره در خاطرم جوانه زد

پس باز انتظار اما

                انتظاری شیرین

                          خواهی آمد در کنارم و وجودم را سرا پا عشق خواهی کرد...

اگه دردی دارم بزار تو دلم بمونه
نمی خوام کسی بدونه چرا دلم می خونه
ولی بدون
عشق منی
تو داری دل می کنی ؟
دیگه بزار بگم
همه جونه منی
خسته شدم
آخه چقدر بگم
شاید فایده نداره
ولی بازم می گم...   عشق منی

آخرين لحظه ي رفتن تو يادم نمي ره
اشكا دونه دونه رو گونه ي من نشسته بود
دلم از جور زمونه خسته بود
وقتي كه تو بوسه هاتو مي دادي
انگاري اتيش به قلبم مي زدي
نوبت من كه رسيد انگاري ديرت شده بود
عشق بي دليل من دست و پا گيرت شده بود
با نگاه تو به ساعت دل من شكست و ريخت
شيشه ي عمر منم تموم شد و هيشكي نديد

   ماه من غصه چرا؟
آسمان را بنگر كه هنوز بعد صد ها شب و روز
مثل آن روز نخست
گرم و آبي پر از مهر به ما مي خندد
يا زميني را كه دلش از سردي شب هاي خزان
نه شكست و نه گرفت
بلكه از عاطفه لبريز شد و
نفسي از سر اميد كشيد
و در آغاز بهار دشتي از ياس سپيد زير پاهامان ريخت
تا بگويد كه هنوز پر از امنيت و احساس خداست

روزهای بی توبودن
چه آسون از کنارم میگذرن
مثل یه غم تو روزهای بارونی پاییزی
مثل صدای خش خش برگها زیر پام
انگار تو اصلا نبودی
انگار یه خیال بود یه خواب
تو این سکوت شبهای بی تو بودن
درد یه عاشق رو فقط ستاره ای میدونه
که ماهش رفته زیر ابرهای تیره